VERSE BELANGSTELLING VOOR VERSE VIS?

Vers heeft de toekomst! Nog meer dan nu het geval is, zullen supermarkten zich in de toekomst toeleggen op vers! Deze recente uitspraak van het CBL (Centraal Bureau Levensmiddelenhandel) geeft hoop. Zowel als vertegenwoordiger van het Nederlands Visbureau als door de ogen van een consument moet ik telkens weer even slikken als ik het visaanbod in een supermarkt bekijk.  

‘Goede versafdelingen zijn hét visitekaartje van een winkel, waarmee deze zich kan onderscheiden. Medewerkers met verstand van vers weten ook raad met vragen van klanten over de producten. ‘Hoe kan ik deze groente het beste bewaren?’ of ‘Moet ik deze rollade in de oven of in de pan verwarmen en hoe lang?’, zijn veel gestelde vragen. De belangstelling voor verse producten groeit, zowel bij de politiek, beleidsmakers als consumenten. Gezondheid en duurzaamheid wordt steeds belangrijker gevonden en men wil vaker weten waar voedsel vandaan komt’, zo stelt het CBL.

Vers pur sang
Wanneer ik in mijn omgeving spreek over het kopen van vis, zowel met familie en vrienden als binnen het professionele netwerk, wordt steevast verwezen naar de fantastische presentaties van vis, schaal- en schelpdieren in de supermarkten in Zuid-Europese landen. Ja, in Spanje en Frankrijk ga je met plezier een visje kopen bij de mooie visafdeling van een supermarkt.

Ik loop regelmatig een supermarkt binnen en stuit direct op mooie schappen vol verse appels, paprika’s en andere groenten en fruit. Dit bepaalt dus de eerste indruk die een klant van een winkel heeft. Wanneer ik wat groente in mijn winkelmandje heb gelegd, vervolg ik mijn route langs meterslange koelkisten met allerhande soorten vlees. Daarna krijg ik alle variaties kip onder ogen. Verderop, ergens op de kopse kant van een winkelschap staat, meestal naast het smalle rek met de HG-schoonmaakmiddelen, een open koelkast met visproducten. De inhoud is herkenbaar aan de potten rolmops, waaronder een rijtje voorverpakte vis met oranje actiestickers. Een aantal troosteloze visfilets kijken me aan. Er zijn uitzonderingen, maar dit is het beeld dat ik vaak aantref.

Vis achter plastic
Naast ‘rationele‘ keuzecriteria zoals prijs, blijkt tijdens het aankoopproces vooral ook ‘gevoelsmatig’ vers van doorslaggevend belang bij de keuze: ‘hoe lekker en aantrekkelijk ziet het er uit?’ Nou, in elk geval vind ik een bakje met een baaltje vis achter het plastic, niet het meest aantrekkelijk ogen. Ik geef toe, de verpakkingen gaan de laatste tijd vooruit, maar er is naar mijn bescheiden mening nog veel winst te behalen.  Supermarktketens buitelen over elkaar heen met hun duurzaamheidsstreven en het terugdringen van plastic verpakkingen waar mogelijk. Een broodje ligt tegenwoordig in zijn blootje, je fruit kun je in een herbruikbaar netje vergaren, terwijl het visje nog steeds niet de plek heeft die het verdient.En als je een vraag hebt over vis, word je nog altijd steevast verwezen naar de versafdeling van de slager of poelier die ‘vis er even bij doet’! Daar gaat het natuurlijk al mis. De medewerker met verstand van deze productgroep ontbreekt.

Ik zie zo graag een versafdeling vis in de grotere supermarkt. Toon de ‘vangst van de dag’ met een dagelijkse voorraad: op is op. Hiermee wordt de versafdeling daadwerkelijk als versafdeling gepresenteerd. Immers, juist bij vis vindt de consument versheid zeer belangrijk. Dit kan door deskundigheid vanuit de supermarkt in te zetten. Want ik ben ervan overtuigd: ‘hoe verser de presentatie, des te hoger de verkoop!’. Soms vraag ik me af of een store-in-store voor een deskundige visspecialist niet een eenvoudige oplossing is.

Het lijkt mij een mooie toekomst van het visitekaartje van de supermarkt: een versafdeling pur sang.

Agnes Leewis

Agnes is directeur van het Nederlands Visbureau. Het initiëren van promotionele activiteiten en de daarmee gemoeide kostendekking is haar grote uitdaging. Sinds de verzelfstandiging van het Nederlands Visbureau als stichting is het runnen van deze marketingorganisatie echt een vorm van ondernemen voor haar. Zij is de spil tussen de ondernemers in de vissector en externe partijen. In haar vrije tijd – eh, vrije tijd? – eet ze graag een hapje buiten de deur met vrienden, het liefst na een uurtje shoppen.