De KNRM is vanzelfsprekend, maar niet 'normaal'

Gerard de Haar uit Katwijk aan Zee is al ruim dertig jaar visserman. Begin dit jaar stond hij aan boord van de KW36 le erlijk op het verkeerde moment op de verkeerde plek. Minutenlang hapte ik naar adem en de pijn werd steeds erger. Maar na een periode van revalidatie ben ik gewoon weer gaan vissen, hoor.

De KW36 vist normaal gesproken van woensdag tot woensdag. Maar vanwege onderhoudswerkzaamheden vertrokken Gerard en zijn zes collega’s op donderdag 23
januari naar zee. 'Direct op de 12 mijl hebben we onze netten overboord gezet', vertelt Gerard. En terwijl we daarmee bezig waren, brak er boven ons een sluiting. Een rubberen pees en zware kettingen kwamen met donderend geraas naar beneden'. Alex, een uit Letland afkomstige collega van Gerard, werd door het zware materiaal bedolven. Gerard zelf kon nog net wegspringen, waardoor zijn hoofd niet werd geraakt. Maar omdat een aantal dikke kettingen op zijn rug neerkwam, kreeg hij van het ene op het andere moment geen lucht meer. 'Ik ben op een luik gaan zitten, happend naar adem. Maar toen mijn collega’s kwamen aangesneld, wees ik naar het nettenstelsel. Zij moesten eerst Alex helpen!' En terecht, de Let bleek zwaar hoofdletsel te hebben. Gerard: 'Alex wist wat er was gebeurd, maar was zijn langetermijngeheugen kwijt. I don’t remember my life, riep hij de hele tijd. Voor ons een teken om ons ernstige zorgen over
hem te maken.'

De reddingboot Nh1816 uit IJmuiden werd gealarmeerd en zette na een reis van een kleine 10 mijl twee opstappers over. Eén vervoegde zich bij de gewonden, de andere ging naar de brug voor overleg met de schipper. 'Die jongens hebben puik werk geleverd', stelt Gerard. 'Zó professioneel allemaal. In no-time waren twee ambulances geregeld en de reddingboot is tot in de haven stand-by gebleven. Voor ons visserlui is de KNRM een vanzelfsprekendheid. En dat moet het ook zijn. Je moet erop kunnen vertrouwen. Maar op momenten als dit besef je ook dat het zo ‘normaal’ niet is...'